- ομουργός
- ὁμουργός, -όν (Α)(για ζώα) σύντροφος, συνεργός, ομόζυγος, που ανήκει στο ίδιο ζεύγος.[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)-* + -ουργός (< ἔργον), πρβλ. ισ-ουργός].
Dictionary of Greek. 2013.
ομουργός
Look at other dictionaries:
ομ(ο)- — [ΑΜ ὁμ(ο) ] α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ὁμός και δηλώνει ότι: α) κάτι γίνεται μαζί, ταυτοχρόνως με κάτι άλλο (πρβλ. ομο βλαστώ, ομο βροντία, ομό δουπος, ομό ζευκτος, ομο θαμνώ) β) το δηλούμενο … Dictionary of Greek
